Ύβρις...
Αλαζονεία, όπως θέλετε.
Κατά βάθος όμως, ύβρις.
Αυτή που δεν καταφέραμε να συνειδητοποιήσουμε παρά το γεγονός ότι την έχουμε διδαχθεί από τα έργα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας.
Και τώρα το βιώνουμε μέρα με τη μέρα στη μακρυνή πρωτεύουσα της Κίνας.
Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες μιλάω, για την έπαρση με την οποία ξεκινήσαμε με τα 16 νομίζω μετάλλια των Αθηνών και τώρα ποιός ξέρει αν και πόσα...
Για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου που πιστέψαμε αφελείς και επηρμένοι ότι υπάρχει ομάδα που μπορεί να το κερδίσει δύο φορές συνεχόμενα, όπως επίσης ότι υπάρχει και τέτοιος νόμος πιθανοτήτων...
Δεν πειράζει. Εμείς πρωτοταυτοποιήσαμε την έννοια της ύβρεως στο ανθρώπινο μυαλό, έχουμε χρόνο να την κατανοήσουμε μια μέρα...
(και στο μεταξύ να βλέπουμε πάγκους στα σούπερ μάρκετ με τα αναμνηστικά παραφερνάλια της νίκης του euro 2004 αφού δεν προλάβαμε να φτιάξουμε τα του 2008...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου