CRIMETHINK! (part II)

...και πόσα part ακόμα δηλαδή... 

Βρήκα αυτό εδώ το άρθρο  και στέκομαι στο χωρίο όπου λέει 

Υπάρχει όμως και μία άλλη σημαντική αλλαγή στο νέο νομοθέτημα. Η Ελλάδα κύρωσε με το ν. 3003/2002 το καταστατικό του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου που οδηγεί στην ποινική απαξία της κακόβουλης άρνησης ή της εκμηδένισης του ολοκαυτώματος. Στο νέο νομοθέτημα, όποιος ισχυρίζεται δημόσια ότι το ολοκαύτωμα δεν έγινε, τιμωρείται.

...και αναρωτιέμαι: 

 

Δηλ. για το ολοκαύτωμα γίνονται όλα? 

Θα μπορεί κάποιος να δηλώνει δημόσια ότι οι Πόντιοι βαρέθηκαν τις πόλεις τους και βγήκαν για περιήγηση στις ερημιές της Τουρκίας εν είδει exreme sports και ότι οι Αρμένιοι τσακώθηκαν μεταξύ τους  μόνο και δεν έμεινε ρουθούνι? 

Ότι στην Αφρική οι Τούτσι πίνουν καφέ με τους Χούτου και όλα τα άλλα είναι κουτσομπολιά και κακοήθειες? 

Ότι στην πρώην Γιουγκοσλαβία οι Σέρβοι με τους Κοσοβάρους είχαν μια διαφωνία για το φράχτη στο μποστάνι και το ΝΑΤΟ πήγε να τους τα συμβιβάσει? 

Μπράβο βρε! 

Να τελειώνουμε. 

Την ιστορία τη γράφουν οι νικητές και τα διεθνή δικαστήρια θα μπορούσαν να δουλεύουν 3 βάρδιες αν το αποφάσιζαν... δουλειά υπάρχει.

Δεν χρειαζόμαστε κανένα νόμο για να μας πει τί θα μπορούμε να σκεφτόμαστε και τί όχι, τί θα μπορούμε να λέμε και τί όχι. 

Παιδεία χρειαζόμαστε, εκπαίδευση ικανή να δώσει στους νέους όλα τα εφόδια για να έχουν κριτική σκέψη, για να αναζητούν όλα τα δεδομένα, για να μορφώνουν τη δική τους γνώμη και να καταδικάζουν στη λήθη τις άτοπες απόψεις ή να μην τις διατυπώνουν καθόλου. 

...και να μου το θυμηθείτε. Αυτός ό νόμος μια μέρα θα χρησιμοποιηθεί εναντίον όχι μόνο όσων παθιασμένα τον υποστηρίζουν σήμερα, αλλά όλων μας και κυρίως εναντίον της σκέψης, της κρίσης και της δημοκρατίας.