...πόσα να χωρέσει ο τίτλος?

Δεν αντέχω, θα το πω.
Αν και δε μιλάω για πολιτική γιατί είναι εύκολο να παρεξηγηθείς και ακόμα ποιο εύκολο να στοχοποιηθείς.

Αλλά αυτό με τις εξεταστικές επιτροπές, τις προανακριτικές και την παραγραφή αδικημάτων και μάλιστα κακουργηματικού χαρακτήρα για πολιτικούς σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα σε πλήρη αντίθεση με ό,τι ισχύει για τους απλούς πολίτες είναι εξοργιστικό.

Μάλλον το αντίθετο θα έπρεπε να συμβαίνει.
Για σκεφτείτε το:

Όταν ένας άνθρωπος σκοτώσει έναν άλλον, ζημιώνει το θύμα και την οικογένεια του και το περιβάλλον του φιλικό, εργασιακό κλπ.

Όταν όμως ένας κρατικός λειτουργός βλάψει το δημόσιο συμφέρον και ζημιώσει τα κρατικά ταμεία, και στερήσει πόρους από το Κράτος, πόσο μεγαλύτερη είναι η βλάβη και πόσους περισσότερους αγγίζει?

Δεν θα έπρεπε να είναι και η τιμωρία ανάλογη?

Άσε που ακόμα και στις ανθρωποκτονίες ισχύει το "εν βρασμώ ψυχής".

Ξέρετε κανέναν υψηλόβαθμο κρατικό λειτουργό που να μπαίνει έξαλλος στο γραφείο του και να φωνάζει "τσαντίστηκα τώρα! δώστε μου μια απόφαση να υπογράψω!"