Το ξανασκέφτηκα...
Οι όποιες θρησκευτικές πεποιθήσεις ενός εκάστου πολίτη γίνονται σεβαστές στο μέτρο στο οποίο δεν αντιβαίνουν σε στο ελάχιστο το Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους. Που φυσικά θα πρέπει να βρίσκονται πέρα και πάνω από κάθε θρησκεία, να μην ευνοούν κάποια, να μην υποβαθμίζουν κάποια άλλη.
Αυτό σημαίνει, για το φτωχό μου μυαλό τουλάχιστον, ότι ο περίφημος οδηγός συμπεριφοράς που αναφέρεται στην προηγούμενη με παρόμοιο τίτλο ανάρτηση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε περιπτώσεις συνηθισμένων ελέγχων ή ενεργειών που δεν συνδέονται με υποψία έστω διάπραξης αδικημάτων. Γιατί στην περίπτωση αυτή, είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο Νόμο, και όλα τα όργανα του Νόμου έχουν τα δικαιώματα που απορρέουν από τη θέση τους ανεξαρτήτως ηλικίας και βεβαίως φύλου.
Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να αναγνωρίσουν και να αποδεχθούν οι όποιοι νέοι συμπατριώτες μας αλλά και το Κράτος να φροντίσει να το καταστήσει γνωστό σε όλους και σεβαστό από όλους αιρόμενο στο ύψος ενός κοσμικού κράτους άξια δημοκρατικού και κινούμενου στον άξονα της ισότητας-ισονομίας-ισοπολιτείας.
(μόνο που για να γίνει αυτό, θα πρέπει να προηγηθεί ο πλήρης και απόλυτος διαχωρισμός Κράτους - εκκλησίας, κι αυτό έχει αποκτήσει μόνιμη κατοικία στις καλένδες...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου