Σελίδες

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Ερήμην μας...

Σήμερα θα γράψω για κάτι διαφορετικό...
Θα ασχοληθώ, στη γραφή μα κυρίως στη σκέψη, με κάτι που μας ξεπερνάει και μας βάζει στη θέση μας, εμάς τους μικρούς υπερφίαλους αλαζόνες... με τις οικονομικές κρίσεις, τα βατοπαίδια ή βατοπέδια και τα όποια άλλα πεδία της "τιμής".

Διάβασα ότι νότια της Κρήτης ορθώνεται σιγά σιγά μια νέα οροσειρά που θα φτάσει σε ύψος τα 4.000 μέτρα και θα μετατρέψει το Αιγαίο σε μικρές σκόρπιες λίμνες με θαλασσινό νερό, απομεινάρια πελάγους.

Ladies and Gentlemen, Mesdames et Messieurs,

Ο πλανήτης μας, ο κόσμος μας, το ίδιο το έδαφος που πατάμε αλλάζει, μεταβάλλεται, εξελίσσεται σε μια αέναη πορεία καταστροφής και δημιουργίας, δημιουργίας και καταστροφής όπου τίποτε δεν εξαφανίζεται αλλά τα πάντα μεταμορφώνονται, μετατρέπονται, μετουσιώνονται.
Ό,τι θεωρούμε δεδομένο στην πιο απόλυτη και αμετάκλητη μορφή του, μεταβάλλεται, αργά και ανεπαίσθητα για το εφήμερο βλέμμα μας, αλλά ωστόσο διαφοροποιείται, κινείται.

Το άρθρο αυτό που διάβασα στα σημερινά ΝΕΑ (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4488685) ήταν από μόνο του αρκετό για να καταδείξει τη μικρότητα και γελοιότητα της ύπαρξης μας αφού τόσο συχνά επιτρέπουμε στη μικρότητα και τη γελοιότητα νατ την χαρακτηρίσουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου