Πληροφορίες για τα ανήλικα παιδιά τους μοιράζονται με τους χρήστες του διαδικτύου 9 στις 10 Αμερικανίδες μητέρες, όπως αποκαλύπτει μελέτη για την εταιρεία ασφάλειας των πληροφοριών AVG. Συγκεκριμένα, το 92% των Αμερικανών παιδιών καταγράφει παρουσία στο διαδίκτυο πριν συμπληρώσει την ηλικία των 2 ετών.

Σύμφωνα με το δίκτυο CNET, η εταιρεία συλλογής στοιχείων του διαδικτύου Research Now, μελέτησε 2.200 μητέρες μικρών παιδιών σε ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Καναδά, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Ιαπωνία κατά τη διάρκεια μιας εβδομάδας του περασμένου Σεπτεμβρίου.

Η έρευνα έδειξε ότι οι Αμερικανοί γονείς εμφανίζουν μεγαλύτερη τάση να μοιράζονται πληροφορίες για τα παιδιά τους σε σχέση με άλλες χώρες. Το 1/3 των Αμερικανίδων μητέρων που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν πως είχαν αναρτήσει φωτογραφίες των νεογέννητων παιδιών τους στο διαδίκτυο.

Το 34% των Αμερικανίδων παραδέχτηκε, επίσης, ότι ανάρτησε υπερηχογράφημα των αγέννητων παιδιών τους. Το 73% σχεδόν των γονιών σε Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία απάντησε πως θα το σκεφτόταν αν θα αναρτούσε εικόνες των παιδιών online.

Ο επικεφαλής της AVG, J R Smith σχολίασε πως είναι απολύτως κατανοητό το γεγονός ότι υπερήφανοι γονείς επιθυμούν να ανεβάσουν και να μοιραστούν φωτογραφίες των παιδιών τους με φίλους και συγγενείς. Συμβουλεύει, ωστόσο, τους γονείς να είναι προσεκτικοί, καθώς δημιουργούν ένα ψηφιακό ιστορικό για το νέο αυτό άνθρωπο, το οποίο θα τον ακολουθεί για το υπόλοιπο της ζωής του

http://tvxs.gr/node/67685

Αγάπη Vs Ψώνιο Vs Η οικειότητα του διαδικτύου Vs Τα γνωστά 5 λεπτά δημοσιότητας...

Γιατί εκθέτουμε την ιδιωτική / οικογενειακή ζωή μας στο διαδίκτυο?
Και καλά τη δική μας, αλλά εκείνη των παιδιών μας δε μας ανήκει, σωστά?
Και μάλιστα σε ηλικίες στις οποίες δε μπορούν να εξετάσουν τα δεδομένα, να κρίνουν και να συναινέσουν ή όχι.

Άραγε είναι η απλή χαζοχαρουμενιά των μαμάδων που το παιδάκι τους είναι το πιο καλό του κόσμου?

Των μαμάδων που παραδομένες στην υπερτιμημένη, σαν σε οικογενειακή αμερικάνικη ταινία, μητρότητα απεμπολούν τη δική τους ζωή και προσωπικότητα για να γίνουν η "Μαμά του Γιαννάκη"?

Είναι σύμπτωμα μιας εποχής στην οποία θεωρούμε το διαδίκτυο προέκταση του προσωπικού μας χώρου και εκθέτουμε τις φωτογραφίες του παιδιού μας όπως θα τις βάζαμε στο σαλόνι?

Μιας εποχής που έχουμε χάσει την εμπειρία της μαμάς, της θείας, της πιο ηλικιωμένης και έμπειρης γυναίκας που θα βοηθήσει στο μεγάλωμα ενός παιδιού, που αναζητάμε την επαφή στο διαδίκτυο, την ποικιλία, την ανταλλαγή εμπειριών σ' ένα σαλόνι για το οποίο δεν αγχωνόμαστε αν είναι τακτοποιημένο για να δεχθεί επισκέψεις...

Για να είμαι ειλικρινής δεν προσχώρησα ποτέ στην χορεία της "Μαμάς του Γιαννάκη" (βλ. σχετικά επεισόδια των S1ngles). Εκείνης της κατηγορίας γυναικών που ζουν δια μέσω των παιδιών τους και υπερήφανες γι αυτό μιλούν γι αυτά και ασχολούνται με αυτά ολημερίς κι ολονυχτίς.

Ίσως γι αυτό και το διαδίκτυο για μένα δεν έγινε ποτέ τίποτα περισσότερο από χώρος παράθεσης απόψεων, γιατί γι αυτό και μόνο κρινόμαστε...