Σελίδες

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Εργαζόμενοι ΕΡΤ: θύτες ή θύματα?



Πολύς λόγος έχει γίνει κατά καιρούς για τον αριθμό των υπαλλήλων της ΕΡΤ, την αποδοτικότητα τους, την αποδοτικότητα του οργανισμού, τα αποτελέσματα που φέρει, πολιτιστικά ή οικονομικά και φυσικά την ανταπόδοση στην κοινωνία των δημόσιων πόρων που καταναλώνει. 

Και Ω του θαύματος, η κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει τη δημόσια τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα μουσικά σύνολα, εν μία νυκτί, υποσχόμενη νέο φορέα το φθινόπωρο, και φυσικά πετώντας το δόλωμα της απαλλαγής μας από το τέλος υπερ της ΕΡΤ ... και της επιστροφής του μειωμένο με την έναρξη λειτουργίας του νέου οργανισμού. 

Όμως...


Ο αριθμός των υπαλλήλων και η σχετικότητα τους ή όχι με τον φορέα στον οποίο τοποθετούνται ήταν πάντα πολιτική απόφαση των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Κατ' αρχήν οι διοικήσεις (και όχι μόνο της ΕΡΤ αλλά όλων των δημοσίων οργανισμών) αποτελούνταν πάντα από ατυχήσαντες πολιτευτές που αφού δεν είχαν καταφέρει να βολευτούν με τη βουλευτική αποζημίωση, αποζημιώνονταν για τις κομματικές τους υπηρεσίες με ανώτατες θέσεις σε δημόσιους οργανισμούς, σχετικοί-άσχετοι (το σχετικοί το βάζω χάριν αστειότητος έτσι?)

Οι μεσαίοι - κατώτεροι υπάλληλοι ήταν επίσης σε μεγάλο βαθμό επιλογές καθοδηγούμενες από κομματικές σκοπιμότητες, πελατειακές σχέσεις και όλα τα λοιπά φαινόμενα της κατά τα άλλα "κοιτίδας της δημοκρατίας"

Όλοι αυτοί, και άλλοι πολλοί, μη υφιστάμενοι τη βάσανο του ελέγχου των αποτελεσμάτων τους με όρους αγοράς, μη ελεγχόμενοι παρά μόνο για την κομματική τους πίστη και αφοσίωση, απλά αναπαρήγαγαν το πρότυπο λειτουργίας και διαχείρισης με βάση το οποίο και οι ίδιοι βρέθηκαν στη θέση που βρέθηκαν διογκώνοντας τα προβλήματα, δίνοντας προς τα έξω μια στρεβλή εικόνα του συνόλου του φορέα, (γιατί πάντα υπήρχαν και άνθρωποι που προσπαθούσαν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους είτε λόγω γνώσεων είτε από απλό φιλότιμο) και φυσικά ακυρώνοντας τα όποια καλά αποτελέσματα είχε να επιδείξει η δημόσια τηλεόραση με τις δικές τους αστοχίες ή και εσκεμμένα αδικήματα απιστίας.

Τί γίνεται τώρα?
Απλό. Η τρόϊκα θέλει απολύσεις. Τώρα.
Η κυβέρνηση δεν θέλει να θίξει τον στενό πυρήνα των υπουργείων-οργανισμών όπου έχει στεγάσει την πολύτιμη και σίγουρη κομματική της πελατεία.
Αρα?
Βρήκε έναν φορέα που έχει κατηγορηθεί πανταχόθεν κατά καιρούς, και αποφασίζει να κάψει ξερά-χλωρά στην ίδια πυρά τη στιγμή που είναι ανίκανη να απομακρύνει τους επίορκους δημοσίους υπαλλήλους ή να επαναφέρει στις σχολικές τάξεις τους 4,5 χιλιάδες? παραπάνω? εκπαιδευτικούς που έχουν βολευτεί σε πολιτικά γραφεία, υπηρεσίες γραφείου ή οπουδήποτε αλλού εκτός από τον φυσικό χώρο απασχόλησης τους. (ενδεικτικά και μόνο τα παραδείγματα, η επικαιρότητα βρίθει και άλλων)

Ποιος δημιούργησε το "σκάνδαλο που ουδείς αγγίζει"?
Ποιος ανέχθηκε το καθεστώς αδιαφάνειας αφήνοντας στο απυρόβλητο διοικήσεις και λοιπούς ενόχους?
Ποιος εξακολούθησε να τοποθετεί ακατάλληλες διοικήσεις και να ανέχεται την κακοδιαχείριση τους?

Οι ίδιοι που τώρα την κλείνουν αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στην βυθισμένη στον πολιτιστικό βούρκο ιδιωτική πρωτοβουλία,
Οι ίδιοι που τώρα διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για το κλείσιμο ενώ ευθύνονται εξίσου για την κατάντια.

Όλοι οι άλλοι είναι θύματα. Και μη στεκόμαστε μόνο στα μεγαλοστελέχη και μεγαλοδημοσιογράφους των υψηλών αμοιβών για δυσανάλογο έργο, ας σκεφτούμε λίγο και όσους παίρνουν λιγότερα, και έκαναν και το 8ωρο τους ίσως και με το παραπάνω... σίγουρα είχε και τέτοιους εκεί μέσα... 


 




Εγώ πάλι, ο ταλαίπωρος τηλεθεατής, που πληρώνω ανάμεσα σε άλλα και πολλά αχρεωστήτως καταβαλλόμενα (μη πω κερατιάτικα και ρίξω το επίπεδο) και το τέλος για την ΕΡΤ, δεν θα είχα αντίρρηση να το πληρώνω εάν...
  • τοποθετούνταν τα κατάλληλα στελέχη της αγοράς στη διοίκηση της 
  • συνέχιζε το έργο της καλλιέργειας μέσα από εκπομπές ποιότητας έστω και χαμηλότερης τηλεθέασης (όποιος θέλει reality, έχει να δει, δεν θα στερηθεί), 
  • το προσωπικό ήταν αποτέλεσμα αυστηρής επιλογής, και συνεχούς αξιολόγησης 
και αλλα που άλλοι σοφότεροι εμού έχουν κατά καιρούς επισημάνει. 

(αυτά για τώρα... έπεται συνέχεια?)




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου