Σελίδες

Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Άνδρες με φούστες, γιατί όχι?


Ιδιαίτερα εφευρετικοί αποδείχθηκαν οι οδηγοί τρένων στη Σουηδία. Οταν η εταιρία τους απαγόρευσε να πηγαίνουν στη δουλειά φορώντας σορτς, εκείνοι βρήκαν άλλο τρόπο για να μην ζεσταίνονται. Εβαλαν στην γκαρνταρόμπα τους τη φούστα!
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες οι άνδρες οδηγοί μίας συγκεκριμένης γραμμής τρένων στη Στοκχόλμη προκαλούν βλέμματα απορίας, καθώς πηγαίνουν στη δουλειά φορώντας φούστα. Οπως παραδέχονται, δεν πρόκειται για αυθόρμητη κίνηση, αλλά για κάτι που σχεδίασαν από το χειμώνα, όταν η νέα εταιρία που ανέλαβε τη συγκεκριμένη γραμμή τους ανακοίνωσε πως απαγορεύεται το σορτς για λόγους ευπρέπειας.
«Πρέπει να δείχνουν αξιοπρεπείς όταν μας εκπροσωπούν. Αν ένας άνδρας θέλει να φορέσει φούστα, δεν υπάρχει πρόβλημα. Το να τους αποτρέψουμε από αυτό θα ήταν διάκριση», είπε στέλεχος της εταιρίας.
«Ο καιρός είναι πολύ ζεστός. Οπότε και με τη φούστα είμαστε άνετοι», είπε ένας από τους οδηγούς και πρόσθεσε: «Οι επιβάτες μας κοιτάζουν απορημένοι, αλλά έως τώρα δεν έχει πει κανείς τίποτα. Δεν με ενοχλεί, το ζήτημα είναι να δροσιζόμαστε!».


Πηγή: Το δικαίωμα στη φούστα ανακάλυψαν οι άνδρες οδηγοί τρένων στη Σουηδία | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/109650#ixzz2Vi8Bk5EF
 ...και γιατί να πει οποιοσδήποτε το ο,τιδήποτε άλλωστε? 

Είμαστε πλέον σε θέση να ξέρουμε και πολύ καλά μάλιστα, ότι η ενδυμασία που θεωρείται αποδεκτή ή πρέπουσα σε κάθε φύλο, σε κάθε ηλικία ή και με βάση άλλους διαχωρισμούς, έχει περάσει απο πάρα πολλά στάδια, αλλαγές και φυσικά έχει διαβεί πολλές φορές το όριο φόρεμα-παντελόνι, ή γενικότερα, ενδυμασία που θεωρείται ότι ταιριάζει σε άνδρες κι ενδυμασία που θεωρείται κατάλληλη/σωστή για γυναίκες. 

Δεν ξέρω φυσικά ποια ήταν η αντίστοιχη άποψη σε άλλες εποχές, αν κάποιος δοκίμαζε κάτι διαφορετικό, αλλά σήμερα, δίπλα μας, για να μιλήσω για τη δική μας χώρα και νοοτροπία, τα παντελόνια θεωρούνται από πολύ κόσμο ίδιον όχι των ανδρών αλλά του ανδρισμού ως ιδιότητα, ως σύνολο χαρακτηριστικών και συμπεριφορών... και το εκφράζουν ανάλογα. 

Είναι όμως απόλυτο? Προσωπικά δεν το νομίζω. Θεωρώ ότι είμαστε ένα αρκετά μικρό-παγκόσμιο χωριό για να ξέρουμε ότι το απορριπτέο εδώ είναι υποχρεωτικό κάπου αλλού και ό,τι ξενίζει εμάς, είναι δεκτό μετ' επαίνων από κάποιους άλλους...

Ίσως είναι λοιπόν η ώρα να προσπαθήσουμε να απαγκιστρωθούμε από απολυτοποιημένα και μαζικά πρότυπα του παρελθόντος, να εξετάσουμε τις ατομικές επιλογές του ατόμου στο θέμα της ενδυμασίας, να δοθεί η δυνατότητα να μπορεί κάποιος να εξερευνήσει τις δυνατότητες και να μπορεί να φορά αυτό που τον κάνει να αισθάνεται όμορφα, άνετα, λειτουργικά, (εντάξει, ενδεχομένως όχι το κουστουμάκι του παππού Αδάμ)  χωρίς να γίνεται περίγελως ή αντικείμενο άβολων συμπεριφορών και σχολιασμών... 



Ίσως είναι ώρα για λίγο πιο ελεύθερη έκφραση, αυτοπροσδιορισμό, ποικιλία και ίσως μια μικρή επαναστασούλα σε όλα αυτά τα, καθοριζόμενα από άλλα, οικονομικά κυρίως κέντρα αποφάσεων,  πρότυπα μόδας κι ομορφιάς που βγάζουν εκατομμύρια πανομοιότυπα αντίγραφα τους στους δρόμους των πόλεων του πλανήτη μας, που είναι τόσο μεγάλοι και μπορούν να χωρέσουν τόση ποικιλία...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου