Ένα εισιτήριο, πολλοί προβληματισμοί...

Ένα τρόλλεϋ, 
Ένα εισιτήριο που δεν ακυρώθηκε, προφανώς επειδή δεν αγοράστηκε, δεν υπήρχε,
Ένας ελεγκτής που έκανε τη δουλειά του,
Ένας νέος που δεν είχε εισιτήριο, 

Μια κίνηση απελπισίας, 

Ένας θάνατος. 

Πόσες διαφορετικές πλευρές μιας ίδιας ιστορίας, αλλά κυρίως, πόσες αιτίες κι αφορμές για το ίδιο αποτέλεσμα... 

Ο νεαρός δεν είχε εισιτήριο. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. 
Δεν είχε γιατί ήταν άνεργος, από οικογένεια σε ένδεια πλέον όπως πολλές?
Δεν είχε γιατί απλά σκέφτηκε να το διακινδυνεύσει για να γλιτώσει το αντίτιμο? 

και γιατί να κάνει μια τόσο παράτολμη κίνηση? 
Τί μπορεί να τον οδήγησε σε μία κίνηση που θα μπορούσε να πάει στραβά όσο και αν είχε εμπιστοσύνη στις ικανότητες του?

Για να αποφύγει ένα πρόστιμο που δε μπορούσε να πληρώσει? Έστω το ήμισυ όταν καταβληθεί σε 10 ημέρες από την επιβολή του. 
Για να γλιτώσει την όποια διαπόμπευση αντιπροσωπεύει το να κατέβεις από ένα λεωφορείο συνοδευόμενος από τον ελεγκτή? 
Γιατί ήξερε ότι η θα ήταν ένα ακόμα χτύπημα για μια οικογένεια σε μεγάλες δυσκολίες? 
Για να γλιτώσει απλώς? 

Ο ελεγκτής έπρεπε να κάνει τη δουλειά του. 
Επίσης, σίγουρα είχε ακούσε άπειρες δικαιολογίες ή όχι, αληθείς ή όχι για κάθε εισιτήριο που δεν υπήρχε στα χέρια κάποιου επιβάτη... 
Μιλάω για δικαιολογίες, επειδή δυστυχώς γνωρίζω περιπτώσεις νέων ανθρώπων που έχουν οικονομική άνεση και σε κάθε περίπτωση δεν τους λείπει το αντίτιμο ενός εισιτηρίου και μπαίνουν σε ΜΜΜ χωρίς εισιτήριο απλά επειδή βαρέθηκαν να ψάξουν για εισιτήριο κι αποφάσισαν να το διακινδυνεύσουν, ή γιατί η παρέα αποφάσισε να κάνει μαγκιές,  γνωρίζοντας εκ των προτέρων οτι η οικογένεια τους έχει την δυνατότητα να πληρώσει το πρόστιμο. 

Πώς να ξέρει ο ελεγκτής αν ο κατά δήλωση του άνεργος και χωρίς δυνατότητα ούτε για ένα εισιτήριο είναι πράγματι σε αυτή την κατάσταση και δεν προσπαθεί απλά να ξεφύγει και να κοροϊδέψει τον ελεγκτή στην επόμενη στάση?

Πώς να ξέρει αν μόλις αφήσει ήσυχο τον ένα, δεν φυτρώσουν άλλοι 15 αναξιοπαθούντες στο ίδιο λεωφορείο? 

Θα μου πειτε ότι είπε ηδη σε ανακοίνωση της η αξιωματική αντιπολίτευση, για δωρεάν μετακινήσεις των ανέργων. Μπράβο! 
Και όσοι για τυπικούς λόγους έχουν διαγραφεί από τα μητρώα των ανέργων? 
Όσοι βρίσκονται σε επισχέσεις εργασίας και δεν θεωρούνται άνεργοι αν και όχι μονο δεν έχουν εισοδήματα αλλά και παραμένουν νομικά δεσμευμένοι κατά κάποιο τρόπο στους ασυνεπείς εργοδότες τους ή ταλαιπωρούνται με δικαστικές διεκδικήσεις δεδουλευμένων?  

Τελικά η εισιτηριοδιαφυγή είναι έστω και εν μέρει λόγος για την οικονομική κατάσταση των ΜΜΜ μαζι πάντα με τη διόγκωση του μισθολογικού κόστους από τις αθρόες και καθαρά ρουσφετολογικές προσλήψεις? 

Πρέπει να αποκτήσουμε ευσυνειδησία στην καταβολή του εισιτηρίου των ΜΜΜ ή μόνο ευαισθησία απέναντι στους μη έχοντες? 


Δηλαδή την επόμενη φορά που ένας ελεγκτής θα μπει σε λεωφορείο, θα πρέπει να φοβάται μήπως κάποιος πηδήξει από το παράθυρο και βρεθεί με μια δικογραφία στην πλάτη του? 

Ναι, υπάρχουν απελπισμένοι εκεί έξω, ενδεείς, που όχι μόνο δεν έχουν τα χρήματα ενός εισιτηρίου αλλά κουβαλούν ακόμα τη ντροπή της σύλληψης και της όποιας διαπόμπευσης σηματοδοτεί το να κατέβουν με τον ελεγκτή στην επόμενη στάση για τα περαιτέρω... 

Πώς όμως θα ξεκαθαρίσουμε τί συμβαίνει και ποιος δικαιούται τί, αφού έχουμε καταλήξει πως δε μπορούμε να έχουμε δωρεάν συγκοινωνίες για όλους και δεν έχουμε καν το μηχανισμό να ορίσουμε ποιοι είναι αυτοί που λόγω αδυναμίας δικαιούνται διαφορετική μεταχείριση? 

Κουβάρι... απίστευτο κουβάρι από εκείνα που μπορεί να μας κάνουν να διαφωνούμε μεταξύ μας και να έχουμε όλοι δίκιο...

Επειδή κανείς δεν φρόντισε τα αυτονόητα.
Μαθαίνουμε από παιδιά τη συνείδηση του να πληρώνουμε το εισιτήριο μας 
και 
Καθορίζουμε και προστατεύουμε αυτούς πραγματικά δεν έχουν να το πληρώσουν. 

Απλό? ...μάλλον όχι.