Φτώχεια,
...τί είναι η φτώχεια?
Είναι το να μην έχει κάποιος εξασφαλισμένη την καθημερινή τροφή, τη στέγη, την ενδυμασία.
Για κάποιους ακόμα είναι το να στερείται κάποιος επιπλέον την μόρφωση, την ψυχαγωγία, την ενημέρωση, την επικοινωνία.
Όλα αυτά, ως φαινόμενα και ως συνέπειες.
Είναι το να μην έχει κάποιος τη δυνατότητα να έχει εμπειρίες, να στερείται τη δημιουργία αναμνήσεων, παρελθόντος που θα μεταφερθεί στο μέλλον με τη μορφή προσωπικών ιστοριών.
Φτώχεια είναι και το να στερείται κάποιος το γάλα, όπως είναι και το να στερείται ένα παγωτό.
Το γάλα είναι ζωτικό για τη διατροφή, το παγωτό είναι κομμάτι μιας ζωής που σχηματίζεται από αναμνήσεις παιδιών που τρέχουν ανυπόμονα να πάρουν ένα παγωτό, ζευγαριών που το μοιράζονται σ' ένα ραντεβού, ήσυχων απογευμάτων με γεύσεις, δροσιά, ...
Φτώχεια είναι το να στερείται κάποιος μια στέγη, αλλά και η στέρηση της δυνατότητας να φεύγει μακριά από αυτήν.
Είναι το μη μπορεί να βλέπει τί γίνεται τον κόσμο γύρω του, να μην πλουτίζει τη νόηση του με εικόνες και ήχους, από μέρη μακρυνά ή και πιο κοντινά, πάντως διαφορετικά από τον δικό του χώρο, πηγές εμπειριών και αναμνήσεων.
Φτώχεια είναι η στέρηση των απαραίτητων για κατάλληλη ένδυση του σώματος αλλά και η στέρηση των όσων χρειάζονται για την επ-ένδυση της ψυχής με βιώματα που θα δοκιμάσει κάποιος ερχόμενος σε επαφή με την τέχνη, με την συγκίνηση που αυτή μπορεί να προκαλέσει.
Φτώχεια είναι το να φεύγουν από δίπλα μας άνθρωποι, επειδή δεν αντέχουν τα προβλήματα κι επιλέγουν την αυτοκτονία, και να στερούν έτσι τον δικό τους περίγυρο από την παρουσία τους, τη συμμετοχή τους στις ζωές όλων...
Αλλά φτώχεια είναι και η απλή απουσία, η απόσυρση, η αδυναμία του να βρίσκεται κάποιος κάπου, να συμμετέχει, επειδή δεν έχει τις υλικές δυνατότητες και να στερεί έτσι το συνολο από τη δική του συμβολή αλλά και τον εαυτό του από την εμπειρία...
Όλα αυτά είναι φτώχεια και αυτή η φτώχεια μας πλήττει κάθε μέρα και περισσότερο, μας μαζεύει στο καβούκι μας, μας περιορίζει, μας ακρωτηριάζει.
Γιατί η φτώχεια είναι βία.
...τί είναι η φτώχεια?
Είναι το να μην έχει κάποιος εξασφαλισμένη την καθημερινή τροφή, τη στέγη, την ενδυμασία.
Για κάποιους ακόμα είναι το να στερείται κάποιος επιπλέον την μόρφωση, την ψυχαγωγία, την ενημέρωση, την επικοινωνία.
Όλα αυτά, ως φαινόμενα και ως συνέπειες.
Είναι το να μην έχει κάποιος τη δυνατότητα να έχει εμπειρίες, να στερείται τη δημιουργία αναμνήσεων, παρελθόντος που θα μεταφερθεί στο μέλλον με τη μορφή προσωπικών ιστοριών.
Φτώχεια είναι και το να στερείται κάποιος το γάλα, όπως είναι και το να στερείται ένα παγωτό.
Το γάλα είναι ζωτικό για τη διατροφή, το παγωτό είναι κομμάτι μιας ζωής που σχηματίζεται από αναμνήσεις παιδιών που τρέχουν ανυπόμονα να πάρουν ένα παγωτό, ζευγαριών που το μοιράζονται σ' ένα ραντεβού, ήσυχων απογευμάτων με γεύσεις, δροσιά, ...
Φτώχεια είναι το να στερείται κάποιος μια στέγη, αλλά και η στέρηση της δυνατότητας να φεύγει μακριά από αυτήν.
Είναι το μη μπορεί να βλέπει τί γίνεται τον κόσμο γύρω του, να μην πλουτίζει τη νόηση του με εικόνες και ήχους, από μέρη μακρυνά ή και πιο κοντινά, πάντως διαφορετικά από τον δικό του χώρο, πηγές εμπειριών και αναμνήσεων.
Φτώχεια είναι η στέρηση των απαραίτητων για κατάλληλη ένδυση του σώματος αλλά και η στέρηση των όσων χρειάζονται για την επ-ένδυση της ψυχής με βιώματα που θα δοκιμάσει κάποιος ερχόμενος σε επαφή με την τέχνη, με την συγκίνηση που αυτή μπορεί να προκαλέσει.
Φτώχεια είναι το να φεύγουν από δίπλα μας άνθρωποι, επειδή δεν αντέχουν τα προβλήματα κι επιλέγουν την αυτοκτονία, και να στερούν έτσι τον δικό τους περίγυρο από την παρουσία τους, τη συμμετοχή τους στις ζωές όλων...
Αλλά φτώχεια είναι και η απλή απουσία, η απόσυρση, η αδυναμία του να βρίσκεται κάποιος κάπου, να συμμετέχει, επειδή δεν έχει τις υλικές δυνατότητες και να στερεί έτσι το συνολο από τη δική του συμβολή αλλά και τον εαυτό του από την εμπειρία...
Όλα αυτά είναι φτώχεια και αυτή η φτώχεια μας πλήττει κάθε μέρα και περισσότερο, μας μαζεύει στο καβούκι μας, μας περιορίζει, μας ακρωτηριάζει.
Γιατί η φτώχεια είναι βία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου